La facci llavata! (Quartarieddu)

Mi rricordu ca quand’era vagnoni e abbitava mmeru lu ritu,

na matina cu totta na croscia ti vagnuni comu a mmei ni mittemmu a sciucari a palloni. A quiri tiempi non c’erunu tanti machini comu a mmoni ca passaunu. Quarche trainu ogni tantu e ‘ncuna trainella spingiuta a mmanu.

Mittìumu nu paru ti petri mmienzu alla strata ca no’ era smartata ma ca era ti stabilizzatu cazzatu cazzatu e cu na palla ti comma piccinna sciucaumu totta la matina quannu li scoli staunu chiusi.

Quedda matina spingi a mmei, spingi a ttei, cumparama lu figghiu ti lu ‘Stunesi’ ca abbitava allu pizzuli ti l’atra vanda ti lu Spitali, mi spingìu e iu allu tari la cauci alla palla la mandai sobbra li vitrini ti la poppata Curtura e ni scasciai nu paru!

No ti ticu e no’ ti contu, Curtura si mittiu a crituari, lu maritu Caitanu, no’ ni sciami parlandu; tantu ca feciara ca assìu nonnana ti ntra casa. Curtura e lu maritu erunu to’ poviri Ddii ca a mala pena putìunu mangiari, ficuriti ci tiniunu li sordi cu cattunu li vitrini.

Nonnama tissi cu no’ si ni curaunu chiamau lu mariti ti Curtura ci tissi cu va chiama mestru Carmelu ca tinìa la putea all’atru pizzulu ti la strata e nci feci mettiri li lastri nuevi.

E mi feci na Vernia e na sparachiazza ca ancora mi la rricordu! Non’ mi fricau a scaffuni ca mi ni scappai sobbra all’astrucu e la storia turau totta la sciurnata.

Poi tuttu si carmau e iu circai cu ‘ncordu nonnama, ti luntanu ddummandai ci ‘nci sirvìa nienti, e a picca a picca mi ‘nvicinai. Forsi ci mi n’era futtutu ‘ncununu era statu megghiu perceni appena mi ‘nvicinai e vedi ca sta tintava cu la ‘ncordu nu picca mi tissi stretta stretta ‘ntra li tienti … No’ mi sta ffari “la facci llavata!”

Mo mi sta’ ddummandati perceni v’aggiu cuntatu stu fattu e pi’ lu ti cchiui, ce c’entra “la facci llavata” ca picca misciagnisi si ricordunu quandu e comu si ticìa.

Mo vi contu!

Nu paru ti misi aggretu dovetti cu mi suggettu  e cu vau allu Spitali cu mi fazzu li raggi allu tiscitoni ca mi l’era sturtigghiatu. E alla stanza ti li raggi no’ nc’era nisciunu.

Lu purtieri mi tissi ca staunu tutti sobbra ca sta vvinìa Pascaloni (lampu mancu ci era cuddu ti Nola), l’onorevuli, lu cunsiglieri riggionali, e lu sinducu ti Mulfetta; ddummandai ce cosa sta facìuni tutti ti belli uemmini e mi rispundìu ca sta tagghiaunu lu nastru ti “lu Spitali nuevu” ca s’era chiamari ti la “cumunitati” e ca mittìa a mmotu nu saccu ti sirviggi pi’ la saluti ti tutti nui misciagnisi!

Tissi allu purtieri: c’è t’eti c’hanna fari … lu Spitali nuevu? Ma ce sta ddici … quiddi ca stannu osci da sobbra sannu curu ca è successu, ca a Misciagni non è rummastu nienti ti lu Spitali e ‘ntra li stanzuni vacanti si po’ sciucari tutti a palloni.

Ma ci è veru cuddu ca è veru e tu sta ddici lu ggiustu, quedda ti osci eti propriu “la facci llavata!” ti li uemmini ti la pulitaca! Spetta, … viti … e fra nu’ paru ti misi mi tici ce hannu fattu e ci no’ aggiu tittu lu ggiustu!.

Aggiu avutu rascioni. Propria osci aggiu turnatu allu Spitali ma n’atru cagnu ca aggiu cappatu e allu stessu purtieri aggiu tittu: ha vistu … toppu to’ misi no’ è successu nienti, no’ s’è muvuta fugghiazza. Comu ti tissi… mbè! … era sulamenti “la facci llavata”. Cu no ssia no’ ti la va scuerdi!

Na cosa ca si ticia tantu tiempu aggretu … ma ca moni la pulitaca l’è fatta turnari  arretu!

Quartarieddu

 

Lu ritu eti la chiesa di Loreto alla fine di Via Roma.

Per offrirti il miglior servizio possibile questo sito utilizza cookies. Continuando la navigazione acconsenti al loro impiego in conformità della nostra Cookie Policy.